Διατήρηση ηρεμίας και συγκέντρωσης
Ενίσχυση απόδοσης υπό πίεση
Ελάττωση έντασης & άγχους
Μείωση συμπτωμάτων στρες
Εξισορρόπηση επιπέδων κορτιζόλης
Ελάττωση πνευματικής κόπωσης
Ενίσχυση απόδοσης υπό πίεση
Διαχείριση στρεσογόνων γεγονότων
Βαθμιαία απαλλαγή από χρόνιο άγχος
Το άγχος στη ζωή μας: Πώς προκαλείται και τι προκαλεί
Το άγχος είναι μία ιδιοσυγκρασιακή απάντηση σε εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις που σχετίζονται με συμπεριφορικές ή μοριακές προσαρμογές, επηρεάζοντας το δίκτυο απόκρισης του στρες στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) και την επικοινωνία του με περιφερειακά όργανα μέσω του ενδοκρινικού και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (hypothalamic-pituitary-adrenal axis, HPAA) διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε τέτοιες διαδικασίες προσαρμογής του οργανισμού.Σε περίπτωση απόκρισης σε οξύ στρεσογόνο παράγοντα, ο υποθάλαμος (Hypothalamus) εκκρίνει τον παράγοντα απελευθέρωσης που ονομάζεται κορτικοτροπίνη (CRH), ο οποίος ενεργοποιεί την απελευθέρωση της αδρενοκορτικοτρόπου ορμόνης (ACTH) από την υπόφυση (Pituitary gland). Η ACTH στη συνέχεια προωθεί την απελευθέρωση κορτιζόλης (Cortisol) από τον φλοιό των επινεφριδίων (Adrenal glands). Η κορτιζόλη επηρεάζει πολλές φυσιολογικές λειτουργίες, όπως το μεταβολισμό των υδατανθράκων, λιπιδίων και πρωτεϊνών, το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει την παροχή ενέργειας στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το χρόνιο ψυχολογικό στρες έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί δυσλειτουργίες του άξονα HPAA, οι οποίες σχετίζονται με εξασθενημένη ψυχολογική και σωματική ευεξία. Υπό αυτές τις συνθήκες, έχει παρατηρηθεί μία διφασική απόκριση του άξονα HPAA: το παρατεταμένο ψυχολογικό στρες μπορεί να προκαλέσει πρώτα μία υπερδιέγερση του άξονα HPAA, η οποία στη συνέχεια μπορεί να ακολουθηθεί από μία κατάσταση υπολειτουργίας του άξονα. Ενώ έχει αποδειχθεί ότι η υπερδιέγερση του HPAA συνδέεται με διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος, όπως η μελαγχολία, η κατάθλιψη, οι διαταραχές άγχους και το μεταβολικό σύνδρομο, η υπολειτουργία του συνδέεται μάλλον με την ατονία, τον πόνο, την ευερεθιστότητα και σχετικές διαταραχές όπως ινομυαλγία, αρθρίτιδα και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Έτσι, μία υπερδιέγερση του HPAA φαίνεται να συνδέεται με αυξημένη αντιδραστικότητα στο οξύ στρες, ενώ η μειωμένη σύνθεση κορτιζόλης μπορεί να αντιπροσωπεύει μία υπολειτουργική κατάσταση.
Το χρόνιο ψυχολογικό στρες έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί δυσλειτουργίες του άξονα HPAA, οι οποίες σχετίζονται με εξασθενημένη ψυχολογική και σωματική ευεξία. Υπό αυτές τις συνθήκες, έχει παρατηρηθεί μία διφασική απόκριση του άξονα HPAA: το παρατεταμένο ψυχολογικό στρες μπορεί να προκαλέσει πρώτα μία υπερδιέγερση του άξονα HPAA, η οποία στη συνέχεια μπορεί να ακολουθηθεί από μία κατάσταση υπολειτουργίας του άξονα. Ενώ έχει αποδειχθεί ότι η υπερδιέγερση του HPAA συνδέεται με διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος, όπως η μελαγχολία, η κατάθλιψη, οι διαταραχές άγχους και το μεταβολικό σύνδρομο, η υπολειτουργία του συνδέεται μάλλον με την ατονία, τον πόνο, την ευερεθιστότητα και σχετικές διαταραχές όπως ινομυαλγία, αρθρίτιδα και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Έτσι, μία υπερδιέγερση του HPAA φαίνεται να συνδέεται με αυξημένη αντιδραστικότητα στο οξύ στρες, ενώ η μειωμένη σύνθεση κορτιζόλης μπορεί να αντιπροσωπεύει μία υπολειτουργική κατάσταση.
